Fine

ช่วง2-3วันมานี้ท้องฟ้าดูจะโปร่งใสและสวยงามเป็นพิเศษ

แต่จริงๆแล้วมันอาจจะสวยแบบนี้อยู่ทุกวันก็ได้แต่เราไม่ได้มองมันเองล่ะ

เราชอบสีฟ้ามากๆ สีฟ้าแบบท้องฟ้าน่ะ

มันเป็นสีแรกที่เราชอบมาตั้งแต่ตอนเด็กๆ

แล้วก็มีอยู่ช่วงหนึ่งที่บ้าชอบสีเหลืองเอามากๆ

เพราะเราชอบตามเด็กผู้ชายคนหนึ่ง และมันก็เป็นสีที่คนไม่ค่อยจะนิยมชอบกันสักเท่าไร(ในช่วงนั้น) เราเลยหลงชอบมันอยู่นานทีเดียว

แต่พักหลังๆมาคนก็เริ่มจะชอบกันเยอะขึ้นๆเรื่อยๆ

เราก็เลยจะกลับมาชอบสีฟ้าแล้ว (รู้สึกเป็นคนโลเลจัง)

ตอนช่วงปี1 เราเป็นคนที่ถ้าไม่สบายใจเมื่อไรก็จะชอบอัพรูปท้องฟ้าหรือโทนเย็นๆลงไอจี(น่าจะเป็นเพราะมันทำให้เรารู้สึกสบายใจได้)

แต่ในตอนนี้เรามักจะอัพมันลงในตอนที่มีความสุขมากกว่า เพราะเมื่อเรามีความสุขเราก็อยากจะแบ่งปันมันให้คนอื่นได้เห็นมันด้วยเช่นกัน

หลายๆคนอาจจะติดภาพเราเป็นสีเหลืองไปแล้ว แต่ความจริงเรายังคงไม่ใช่

ไม่ใกล้เคียงกับอะไรแบบนั้นเลย

เราไม่ใช่คนสดใส เพียงแต่เป็นคนยิ้มง่ายเฉยๆ

(จริงๆก็อมทุกข์อยู่ตลอดเวลานั้นแหละ แต่เอารอยยิ้มมากลบเกลื่อนเก่ง ฮา~)

ตั้งแต่ผ่านช่วงม.6มาเราก็รู้สึกได้ว่าตัวเองเปลี่ยนไปเป็นใครบางคนที่ไม่เหมือนเมื่อก่อน เราไม่ใช่เราคนเดิม

เราเข้าปี1มาด้วยความที่ยังไม่รู้จักตัวเองเลยก็ว่าได้

เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าในช่วงก่อนเข้ามหาวิทยาลัย1ปีนั้น

มันเกิดอะไรขึ้นกับตัวเรากันแน่

จากคนที่ใช้เหตุผลกลับใช้ความรู้สึก

จากคนที่สนใจในมุมเล็กๆกลับมองเป็นมุมกว้างๆ

จากคนที่ไม่เสพงานศิลป์กลับเดินเข้า-ออกหอศิลป์อย่างกับเป็นบ้านหลังที่2

จากคนที่ไม่ชอบอ่านหนังสือเล่มหนาๆกลับอ่านวรรณกรรมจบไปหลายเล่ม..

จากคนที่แคร์คนในครอบครัวก่อนแต่ในตอนนี้กลับแคร์ตัวเองแทน

จากคนที่ใช้ชีวิตไปวันๆกลับกลายเป็นใช้ชีวิตเพื่อจะทำตามความฝัน

อ๋อ... ตรงนี้สินะ คือจุดเปลี่ยนของทั้งหมด ความฝันนี่เอง

แต่เราก็ยังคงอยู่ในความจริง ไม่ใช่ความฝัน

ดังนั้นในตอนนี้หน้าที่จึงสำคัญกว่า

อย่างน้อยฉันก็ต้องตั้งใจเรียนให้มากๆ

แม้ว่าจะไม่อยากเรียนมันก็เถอะ

แต่ไหนๆก็มาถึงตรงนี้แล้ว รู้อยู่นะว่ามันไม่ง่ายแต่ก็ต้องอยู่ให้ได้

.

.

อืมมม.. หรือว่าจริงๆแล้วตัวเราอาจจะไม่ได้เปลี่ยนไปหรอก

เพียงแค่ว่ามันค้นพบตัวตนอีกเสี้ยวหนึ่งของตัวเองต่างหาก

พอคิดแบบนี้แล้วก็รู้สึกสมบูรณ์ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเลยแฮะ ฮ่าๆๆ

มาถึงตรงนี้แล้วก็ขอบคุณตัวเองแล้วกันนะที่ยังหายใจอยู่ ขอบคุณเจ้าวาฬตัวนั้นที่พาเรากลับขึ้นมาจากก้นมหาสมุทรของตัวเราเอง และถึงแม้ว่าเราอาจจะต้องตกลงไปอีกครั้งก็สัญญาเลยว่าจะพาตัวเองกลับขึ้นมาให้ได้ ตัวเราคนนี้จะไม่ยอมให้หายไปไหนอีกแล้ว

I want to wake up, I hate this dream.

.

언젠가 내가 내가 아니게 된달지어도

괜찮아 오직 나만이 나의 구원이잖아

못된 걸음걸이로 절대 죽지 않고 살아

I'm Fine by BTS